Category: Exhibitions
Solo Show / Duration: 15/2/2019-16/3/2019
Marina Athanassiadou, Art Historian, Museologist
Vassilis Amanatidis, Poet, Art Historian, Translator
Eleni Garoufalia, Art Historian, Curator
Sonia Lazaridis, Psychoanalyst
Lydia Hatziiakovou, Curator
Rania Emmanouilidou presents her fifth solo exhibition in collaboration with Zina Athanassiadou Gallery. She works as a team with the graphic designer Apostolos Rizos in order to create an installation with paintings, sculptures and drawings all surrounded by graphic environment under the ambiguous title “DEGENERATION/I shall stay the way I am, because I do not give a damn”.
Drawing her themes from the mass media, the pop culture, books, music, the internet and her personal experience she deconstructs the stereotypical images that are attributed to women by society creating new meanings. Autobiographical but at the same time universal, her works are imaginary parables that reflect the unrealistic expectations that cultures impose on gender and social identity, while borrowing pictures from the internet they question the borderline between private and public. Her painting with intensive colors, holds a flat intention that comes from a procedure of visual collage. It is complemented by dominant graphic elements that are drawn from the everyday visual culture, such as advertisements and cinema but have formed a typographic alphabet carefully designed to fulfill the purposes of this installation project. These works in many ways stand close to the conceptual quests of the vaporwave movement.
The initial idea of the installation derived from archival photographs from the exhibition “Entartete Kunst”. It was an art exhibition that was organized by Adolf Ziegler (and the Nazis) at Munich with 650 works of art that were seized from the german museums and were shown in parallel to the Great German Art Exhibition which declared war to the cultural degeneration.The works were considered to “insult the german feeling,to destroy the figure and to lack a certain artistic and craft aptitude”.
The combination of the title “DEGENERATION” with Dorothy Parker’s verse “I shall stay the way I am because I do not give a damn” from her poem “Observation” has been chosen with a humorous self undermining mood. At the same time it questions the contemporary art system,the ethics, the ideas and the social behaviors that are conducted in it. Furthermore the title expresses the modern lifestyle motto that functions as an alibi to the absence of any solidarity.
The focus on the feminine that we observe in the paintings but also in the sculptural figures underlines the strategic essentialism, a term that was firstly used by the theoretician Gayatri Spivak where minority groups despite their differences, identify their common characteristics in order to create under this common identity ,solidarity. The repetition of the feminine colors, pinks, soft pastels and purples is a way of participation to the strategic essentialism. By supporting colors and shades that are considered to be inferior, annoying or even faded and flat a sense of dynamic is brought to front. In spite of the use of ready made-consumerism society;s wastes-a sense of magic her works where women are enigmatically immobilized waiting for the viewer to interpret, to identify, to conceptualize.
The undermining of the cultural prejudice around the female body and woman in general, universes that are inhabited by powerful hybrid figures are reinforced by the ambiguous titles of the works that overcome the personal narration by revealing questions on the social, the political ,the psychoanalytic aspects of the interpretation.
“Ι have forgiven Jesus” (Morrisey), “The danish girl”, “Marionette player”, “Useless beauty” (Guy de Maupassant), “The flag”, “A long days journey into the night rise”, questions that concern the relationship with the mother-land, the migration ,the gender identity.
///////////////////
Ατομική Έκθεση / Διάρκεια: 15/2/2019-16/3/2019
Μαρίνα Αθανασιάδου, Ιστορικός Τέχνης, Μουσειολόγος
Βασίλης Αμανατίδης, Ποιητής, Ιστορικός Τέχνης, Μεταφραστής
Ελένη Γαρουφαλιά, Ιστορικός Τέχνης, Επιμελήτρια
Σόνια Λαζαρίδη, Ψυχαναλύτρια
Delphine Courtay, Αrt agent
Η Ράνια Εμμανουηλίδου, στην έκτη της ατομική έκθεση σε συνεργασία με την Γκαλερί Ζήνα Αθανασιάδου, συμπράττει με τον graphic designer Απόστολο Ρίζο για να δημιουργήσει στον χώρο της γκαλερί μια εγκατάσταση αποτελούμενη από ζωγραφικούς πίνακες ,σχέδια και γλυπτά υπό τον διφορούμενο τίτλο “DEGENERATION/I shall stay the way I am, because I do not give a damn”.
Αντλώντας τη θεματική της από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, την pop κουλτούρα, τα βιβλία, τη μουσική, το internet, τους μύθους και τις εμπειρίες της, ασχολείται με την παραμόρφωση και την εκ νέου νοηματοδότηση των στερεοτυπικών εικόνων που αποδίδονται από τις σύγχρονες κοινωνίες στη γυναίκα. Αυτοβιογραφικά και ταυτόχρονα καθολικά, τα έργα της είναι φανταστικές παραβολές που απεικονίζουν τις συνέπειες των μη-ρεαλιστικών προσδοκιών που οι πολιτισμοί επιβάλλουν στην έμφυλη και κοινωνική ταυτότητα, ενώ μέσω της οικειοποίησης εικόνων διαδικτύου αμφισβητούν τα όρια του χώρου ανάμεσα στο προσωπικό και το δημόσιο.
Η ζωγραφική της σε έντονα χρώματα, διατηρεί ένα επίπεδο ύφος και προκύπτοντας από μια διαδικασία οπτικού κολάζ, πλαισιώνεται από κυρίαρχα graphic στοιχεία που αντλούνται από την καθημερινή οπτική κουλτούρα, όπως η διαφήμιση και ο κινηματογράφος ,με μια προσπάθεια μετατόπισης όμως από το αρχικό νόημα και τη σημειολογία τους. Τα έργα αυτά με πολλούς τρόπους πλησιάζουν τις εννοιολογικές ανησυχίες του κινήματος vapowave.
Η αρχική ιδέα της εγκατάστασης βασίστηκε σε φωτογραφίες αρχείου από την Έκθεση Εκφυλισμένης Τέχνης. Ήταν μια έκθεση τέχνης που διοργάνωσε ο Adolf Ziegler (και το Ναζιστικό Κόμμα) στο Μόναχο από 19 Ιουλίου έως 30
Νοεμβρίου 1937, με 650 έργα τέχνης που κατασχέθηκαν από γερμανικά μουσεία και τέθηκε σε αντιδιαστολή με την παράλληλη Μεγάλη Έκθεση Γερμανικής Τέχνης που άνοιγε πόλεμο στην αισθητική της αποσύνθεσης. Τα έργα της έκθεσης θεωρήθηκε ότι «προσβάλλουν τη γερμανική αίσθηση ή καταστρέφουν ή συγχέουν τη φυσική μορφή ή απλά αποκαλύπτουν την απουσία επαρκών χειρωνακτικών και καλλιτεχνικών δεξιοτήτων».1
Ο συνδυασμός του τίτλου “DEGENERATION” με τον στίχο “shall stay the way I am because I do not give a damn” από το ποίημα “Observation” της Dorothy Parker, επιλέχθηκε σε μια προσπάθεια χιουμοριστικής αυτοϋπονόμευσης αλλά και ταυτόχρονα αμφισβήτησης της σύγχρονης κοινωνίας αλλά και του καλλιτεχνικού συστήματος, των αξιών, των θέσεων και των συμπεριφορών που παράγονται μέσα σε αυτά. Σήμερα, εν μέσω μεγάλης έξαρσης του ρατσισμού, των κοινωνικών ανισοτήτων, είναι περισσότερο από ποτέ άμεσο το αίτημα για άρση των αποκλεισμών. Παράλληλα ο τίτλος εκφράζει το moto του σύγχρονου lifestyle, που λειτουργεί ως άλλοθι για την απουσία από κάθε συλλογικότητα.
Η έμφαση της θηλυκότητας που συναντούμε τόσο στη ζωγραφική όσο και στις γλυπτικές μορφές της Εμμανουηλίδου, εμπίπτει στην πεποίθηση και την πρακτική του strategic essentialism, έναν όρο που δημιουργήθηκε από την θεωρητικό Gayatri Spivak, όπου οι εθνοτικές ή μειονοτικές ομάδες αναγνωρίζουν, παρά τις διαφορές τους, τα κοινά τους χαρακτηριστικά, ώστε κάτω από μια κοινή ταυτότητα να δημιουργήσουν αλληλεγγύη. Η επανάληψη των “θηλυκών” χρωμάτων, όπως τα ροζ ή τα μαλακά παστέλ, είναι ένας τρόπος συμμετοχής στον στρατηγικό ιδεαλισμό. Υποστηρίζοντας χρώματα και αποχρώσεις που θεωρούνται κατώτερες, αδύναμες ή ακόμα και ενοχλητικές δημιουργείται μια αίσθηση δυναμικής. Ταυτόχρονα, παρόλη τη χρήση ready made αντικειμένων -απορριμμάτων της καταναλωτικής κοινωνίας- μια αίσθηση μαγείας αποπνέει από όλα τα έργα της, στα οποία οι γυναίκες είναι περίεργα, αινιγματικά ακινητοποιημένες περιμένοντας τον θεατή να ερμηνεύσει, να ταυτιστεί και να σημασιοδοτήσει.
Η υπονόμευση των πολιτισμικών προκαταλήψεων του θηλυκού σώματος και της γυναίκας, οι κόσμοι που κατοικούνται από ισχυρές υβριδικές φιγούρες ενισχύονται από τους διφορούμενους τίτλους των έργων που ενώ φαινομενικά δημιουργούν μια προσωπική αφήγηση, μας αποκαλύπτουν προβληματισμούς κοινωνικής ,πολιτικής και ψυχαναλυτικής προσέγγισης.
Οι τίτλοι “Ι have forgiven Jesus” (Morrisey), “Τhe danish girl”, “The marionette player”, “All this useless beauty” (Guy de Maupassant), “The flag”, “A long day’s journey into the night” εγείρουν ζητήματα που αφορούν τη σχέση με τη μητέρα-χώρα, την αντιμετώπιση της γυναίκας από το αντίθετο φύλο,το μεταναστευτικό, την έμφυλη ταυτότητα.
Στην έκθεση παρουσιάζονται και δύο σχέδια της Εμμανουηλίδου σε συνεργασία με την εικαστικό Ευαγγελία Ψωμά.
1Την ημέρα που ξεκίνησε η έκθεση, ο Χίτλερ παρέδωσε μια ομιλία με την οποία δήλωνε “ανελέητο πόλεμο” στην πολιτιστική αποσύνθεση, επιτέθηκε σε “chatterboxes, dilettantes και απατεώνες τέχνης”.